Allan Griff, inżynier chemik-konsultant, felietonista PlasticsToday i samozwańczy realista, natknął się w MIT News na artykuł pełen naukowych kłamstw. Dzieli się swoimi przemyśleniami.
MIT News przesłało mi raport z badań nad zeolitami, porowatymi minerałami używanymi do produkcji propanu ze złomu (z recyklingu) poliolefin z katalizatorem kobaltowym. Byłem zaskoczony, jak naukowo błędny i wprowadzający w błąd był ten artykuł, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego pochodzenie z MIT.
Porowate zeolity są dobrze znane. Jeśli naukowcom uda się wykorzystać wielkość porów do wytworzenia cząsteczek 3-węglowych (propanu), jest to godne uwagi. Nasuwa się jednak pytanie, ile 1-węgla (metan) i 2-węgla (etan) przedostają się i co z nimi zrobić.
Z artykułu wynika również, że poliolefiny nadające się do recyklingu są bezużytecznymi substancjami zanieczyszczającymi, co jest błędne, ponieważ nie są toksyczne w swojej normalnej postaci stałej — bardzo silne wiązania CC, długie łańcuchy i niska reaktywność. Bardziej martwiłbym się toksycznością kobaltu niż tworzyw sztucznych.
Toksyczność solidnych tworzyw sztucznych to popularny obraz wywodzący się z ludzkiej potrzeby przeciwstawienia się nauce, abyśmy mogli uwierzyć w niemożliwe, co sięga wygód dzieciństwa, kiedy niczego nie da się wyjaśnić.
Artykuł miesza PET i PE i zawiera rysunek (powyżej) butelki po napojach, która jest wykonana z PET, chemicznie bardzo różniącego się od poliolefin i już poddanego cennemu recyklingowi. Nie bez znaczenia, ponieważ przemawia to do osób, które widzą dużo plastikowych butelek i uważają, że każdy plastik jest szkodliwy.
Rysunek jest również mylący, ponieważ pokazuje podawanie pierścieniowego (aromatycznego) tworzywa sztucznego i wytwarzanie propylenu, a nie propanu. Propylen może być wart więcej niż propan i nie wymaga dodawania wodorów. Na rysunku pokazano także wytwarzanie metanu, który jest niepożądany, szczególnie w powietrzu.
W artykule stwierdzono, że ekonomika wytwarzania i sprzedaży propanu jest obiecująca, jednak autorzy nie podają danych inwestycyjnych, operacyjnych ani sprzedażowych/cenowych. Nie ma też informacji o zapotrzebowaniu na energię w kilowatogodzinach, co może sprawić, że proces ten będzie mniej atrakcyjny dla wielu osób dbających o środowisko. Trzeba zerwać wiele z tych silnych wiązań CC, aby przerwać łańcuch polimeru, co jest podstawową wadą bardzo zaawansowanego/chemicznego recyklingu, z wyjątkiem pewnej pirolizy.
Na koniec, a właściwie najpierw, artykuł przywołuje popularny obraz plastiku u ludzi (i ryb), ignorując niemożność trawienia czy krążenia. Cząsteczki są o wiele za duże, aby przeniknąć przez ścianę jelita i następnie krążyć w sieci naczyń włosowatych. A jakże to ważne, jak często powtarzam. Wyrzucone sieci rybackie mogą być szkodliwe dla stworzeń wodnych, ale równie szkodliwe jest łowienie ryb i ich zjadanie.
Jednak wiele osób nadal chce wierzyć, że mikroplastik jest w nas, aby wspierać ich potrzebę przeciwstawiania się nauce, która pozbawia ich komfortu cudów. Szybko określają plastik jako toksyczny, ponieważ:
●nienaturalne (ale trzęsienia ziemi i wirusy są naturalne);
●substancja chemiczna (ale wszystko składa się z substancji chemicznych, łącznie z wodą, powietrzem i nami);
●zmienny (ale pogoda i nasze ciała również);
●syntetyczne (ale także wiele leków i żywności);
●korporacyjne (ale korporacje są kreatywne i utrzymują ceny na niskim poziomie, jeśli są regulowane w sposób odpowiedzialny).
Tak naprawdę boimy się siebie samych – człowieczeństwa.
Nie tylko nienaukowe masy myślą w ten sposób. Nasz własny przemysł inwestuje w wysiłki mające na celu powstrzymanie „zanieczyszczania tworzywami sztucznymi”, podobnie jak politycy, którzy słusznie postrzegają takie mitowe zrozumienie jako robienie tego, czego chcą wyborcy.
Odpady to odrębny problem niż zanieczyszczenia, a nasz przemysł tworzyw sztucznych może i powinien ograniczać ich straty. Nie zapominajmy jednak, że tworzywa sztuczne pomagają ograniczyć inne odpady – żywność, energię, wodę – oraz zapobiegają rozwojowi patogenów i infekcjom, ale nie powodują żadnych odpadów.
Tworzywa sztuczne są stosunkowo nieszkodliwe, ale ludzie chcą, żeby były złe? Tak, a teraz może widzisz dlaczego.
Czas publikacji: 09 grudnia 2022 r